Spehrœðsla og domharka

 

I dag keypti eg mer likamsrœktarkort. Er ansi fin likamsrœktarstod a moti spitalanum. Tað sem er svo fyndið her i Ameriku er hversu prude flestir eru, tarna eru sturtur allar med ser sturtuhengi og hœgt ad fara afsiðis i ser klefa til ad klœða sig i og ur...Eg berhatta mig bara tarna frammi vid fataskapinn og ef tað er donalegt ta verða tau bara að benda mer a tað...uff...

 

Það hefur svoldid verid í umrœðunni hvernig sumir eru ad lifa fyrir vœntingar annara, oftast foreldra sinna, og þad oft foreldra sem eru mjog domharðir og bara klikkaðir. Folk er ad reyna na markmidum eda status til ad þoknast foreldrum sinum eða oðrum. Það er verulega sorglegt því slikt gerir ekkert fyrir manneskjuna sjalfa nema sifellt minna hana a hversu omurleg hun er eda ofullkomin. Það er alltaf einhver betri i þvi sem þau eru ad reyna ad na, og oft er þad þannig ad sa sem reynt er ad þoknast verdur aldrei anœgður eda mun aldrei finnast neitt til þin koma, sama hvad. Eg þekki a.m.k. 3 manneskjur sem eru í þessum vitahring. Folk þarf að komast utur svona og gera hluti sem teim þykja skemmtilegir og lifa sinu lifi en ekki annara.