meira um bankaóvinsældir

Egill Helgason tjáir sig um bankaruglið hér á landi. Leyfi mér að birta það hér, heyr heyr!:

(...)Okurvextirnir hérna eru þjóðarböl. Það er ekki hægt að láta eins og bankarnir beri ekki þar sök á, að þeir séu bara að starfa innan ramma þess sem er leyfilegt og löglegt. Eitt sinn var talað um það sem er löglegt en siðlaust - þannig er einmitt farið um starfsemi bankanna á Íslandi. Yfirdráttarvextir sem eru á þriðja tug prósenta, húsnæðislán sem margfaldast á tímanum sem tekur að greiða þau upp - þetta er ekkert annað en sjúkt. Viðhofið til kúnnanna er eins og þeir séu dýr sem skuli leidd til slátrunar.

Hví ætti maður þá að bera virðingu fyrir þessum stofnunum?

Svona starfsemi þrífst í skjóli fákeppni og einangrunar, enginn þarf að segja manni að bankarnir með allan sinn stjarnfræðilega hagnað geti ekki boðið upp á betri kjör. Bankarnir hafa sjálfsagt náð frábærum árangri í útrásinni, þeir borga sumum starfsmönnum sínum mjög há laun, en meðan staðan er svona getur maður ekki annað en haft horn í síðu þeirra. Og það hefur þjóðin líka.

Nýlega var gerð könnun þar sem var rannsakað viðhorf Íslendinga til bankanna. Hún leiddi í ljós að þeir eru afar óvinsælir. Fyrir tilviljun var ég einn þeirra sem var spurður í þessari könnun. Hún var reyndar þannig úr garði gerð að mjög erfitt var fyrir þátttakendur að segja raunverulega skoðun sína. Hún var full af skrítnum útúrsnúningum og spurningum sem skipta engu máli. Þess vegna kom mér á óvart hvað niðurstaðan var ótvíræð.

Bankarnir eru duglegir við að styrkja alls konar starfsemi, íþróttafélög og menningu. Enn duglegri eru þeir við að auglýsa ímynd sína, hvað þeir eru frábærir. Sá síðasti sem var kallaður til var grínleikarinn John Cleese. Ég held að ég tali fyrir munn margra Íslendinga þegar ég segi:

Ekki meiri Cleese, plís!

Lækkið frekar vextina. Hættið að okra á okkur! (...)

Silfur Egils